نمیدونم چرا نمینویسم!

خیلی خیلی کار دارم. ۳۰ دی نمایشگاهه و من به شدت درگیرم و البته پر از هیجان! حس خوبی نسبت به کارم دارم. چیزهایی که تو سرم بوده رو تا حدودی تبدیل به واقعیت کردم و حالا میخوام به نمایش بذارم. امیدوارم همه چیز خوب پیش بره. 

وقتی خدا کنارمونه چرا باید استرس داشته باشیم ؟ فکر کنم واژه هیجان بار مثبت بیشتری داشته باشه.

پارسال یه پرینتر جوهر افشان کانون خریدم و یه بار هم شارژش کردم و کل جوهرش تموم شد. بعدش دوباره پرینتهامو بیرون گرفتم چون اون شارژش راحت نبود. خلاصه هفت هشت ماهی بدون استفاده تو کمد بود. دیروز آوردمش تا دوباره بدم شارژ. زنگ زدم جایی که شارژ میکرد گفت چون چندماه استفاده نشده کلا هدش خرابه و باید پرینتر رو بندازی دور! از یه جای دیگه هم پرسیدم اونم همینو گفت. پرینتر رو میز بود و میخواستم ببرمش انباری که پسرم گفت نبر بذار من باهاش بازی کنم! گفتم خب بکن! پرینتر بیچاره حدود دو ساعت بدون انقطاع صفحه تست داد بیرون البته سفید چون کار نمیکرد. بعدم یه کاغذ توش گیر کرد. پسرم گریه کنان گفت یه کاغذ تو گلوش گیر کرده! بازش کردم و کاغذ رو درآوردم. دیدم کارتریجش درآوردنش راحته. آوردم بیرون و با یه دستمال کاغذی هدش رو تمیز کردم بعدم توی خود پرینتر رو تمیز کردم. در کمال تعجب وقتی دوباره روشنش کرد گفت مامان پرینت گرفت!! البته فقط رنگ آبی داره چون بقیه رنگاش تموم شده. یعنی پرینتر بیچاره خودشم باورش نمیشد راه بیوفته!!! کلی خوشحال شدم. البته پرینتهامو بیرون میگیرم ولی هفته دیگه میرم جوهر میخرم خودم شارژش میکنم ببینم چی میشه.