وقتی می‌خوام برای خودم دعا کنم یاد کسانی میوفتم که تو این وضعیت مریض دارن، یا مردم افغانستان که حجم گرفتاریشون واقعا غیر قابل بیانه، یا مردم جاهای مختلف ایران عزیزم که هرروز با یه سختی و کمبودی مواجه میشن....
....خدایا اگه قراره دعایی برآورده بشه دعا برای سلامتی مریض‌ها و باز شدن گره کورهای دسته جمعی مردم باشه نه دعاهای شخصی من.... کما اینکه می‌دونم تو بزرگتر و سخاوتمندتر از این حرفهایی....
اتفاقی که برای افغانستان افتاده عمیقأ من رو متأثر کرده. البته که کاری نمیتونم بکنم ولی فکر میکنم واقعا این سازمانهای حقوق بشری چه کار مثبتی انجام میدن؟!!! برای ما، برای افغانستان، برای هر ملت مظلومی که حداقل توی این صدسال اخیر درگیر بی‌عدالتی بودن. واقعا کسانی که توی این سازمانها هستن یا کسایی که توی کشورهای پیشرفته نشستن و دم از حقوق بشر میزنن چه میفهمن از تمام روزها و شبها و ساعتهای سخت و غم انگیزی که تک تک آدم ها تو این قسمت از کره زمین دارن تجربه میکنن.
پس عدالت کی قراره اجرا بشه؟ وقتی عمر گرانبهای ما تموم شد؟
کلی حرف تو دلم دارم که شاید نشه نوشتشون.....
حتما شما هم هرروز درگیر خبرهای بد و کرونا هستین. اطراف ما هم چند نفر گرفتن و من از صمیم قلب دعا میکنم زودتر خوب بشن اما امروز یه خبر خیلی بد شنیدم اون هم استاد پروژه عزیزم بود که متاسفانه بخاطر کرونا از دنیا رفت. تقریبا بیشتر خاطرات درسها و پروژه یکی دوسال آخر دانشگاه با ایشون بود. سرزنده و پر انرژی. اصلا باورم نمیشه همش اشک تو چشمام جمع میشه ولی سعی میکنم گریه نکنم.
آخه چرا ما باید تو این شرایط قرار بگیریم؟ امیدوارم به زمین افتادن تک تک کسانی که ما رو به این روز انداختن چه مستقیم و چه غیر مستقیم به زودی ببینیم.
پس دعاهای ما کی برآورده میشن....