شخصیت من از اول بچگیم ازونجا که یادم میاد اینطوری بود که دلم برای عالم و آدم میسوخت و از ته دلم به همه اطرافیانم محبت میکردم. یک محبت واقعی که از اعماق قلبم میومد و حس خیلی خوبی به خودم میداد همیشه. اگرم از کسی خوشم نمیومد بازم سعی میکردم کنار بیام و آدم خوبی باشم.
اما تجربه زندگی در تمام این سالها چیزهای دیگه ای به من یاد داده. من تقریبا میشه گفت ۹۰ درصد کسایی که خیلی دوستشون داشتم رو الان تو زندگیم ندارم!
کسایی که خیلی به من نزدیک بودن ولی به دلایل واهی کمرنگ شدن و در نهایت رفتن. کسایی که هر لحظه کمرنگ شدن رابطه شون با من ذره ذره وجودم رو آزرده کرد. برای بعضی هاشون به شدت غصه خوردم و حتی به شکل‌های مختلف تلاش کردم که از دستشون ندم.
البته چندتاشون رو هم خودم علی رغم میل باطنیم تصمیم گرفتم بذارم کنار.
بخصوص این اتفاقات دو سال اخیر کلا از من آدم دیگه ای ساخته. چند وقته به این فکر میکنم که دیگه میخوام محبت بی حد و حساب به کسی نکنم حداقل کسی که تو محدوده خانواده درجه یکم نیست.
تصمیم گرفتم یه مقدار خودخواه باشم. یعنی تو هر تصمیمی اول خودم رو در نظر بگیرم.
نمیدونم تا کی این حس ادامه پیدا کنه ولی فکر میکنم باید این محبت رو به خودم بکنم.
چقدر این احساس برای من اشناست ادمهایی که اینقدر نزدیک اینقدرر صمیمی که اصلا تصور نمیشد روزی تموم بشه نه فقط خودم بلکه حتی ادمهای دور و برم
خیلی حس بدی داره کنار گذاشته شدن ندیده گرفته شدن و نفر اصلی نبودن فقط وقتی دیده بشی که کس دیگه ای نباشه
اما من ایمانم رو از دست ندادم و شاید هم روم خیلی زیاده که برای هر رفتاری توجیهی برای خودم کردم و بخشیدم ولی راستش ته قلبم مجروحه و مشکوک
واقعا روح آدم مجروح میشه ولی اینم قسمتی از زندگیه و خیلی خوبه که بتونیم ایمانمون رو حفظ کنیم
خیلی کار خوبی میکنی، واقعا لازمه. یه چیزی امروز داشتم میخوندم راجع به طرحواره ها و تله ها. میگفت اگر تو تله ای هستید و پاسخی دارید بهش میدید (حمله، تسلیم یا فرار)، تنها راه برطرف کردنش مواجهه با اون تله و انجام ندادن اون کاره. حالا تو کیس تو نمیدونم، ولی مثلا اینکه بخوای باج بدی و آدما رو دور خودت نگه داری، میشه پاسخ تسلیم به تله رهاشدگی. و واسه حلش دقیقا باید سعی کنی گاهی خودخواه باشی و کاری کنی که بیان سمتت، نه اینکه خودت بری. (اینایی که گفتم اصلا منظورم این نیست که شما این تله ها رو داری یا رویکردت اینه و اینا، صرفا چون امروز خونده بودم و به موضوع نزدیک بود گفتم)خلاصه آرزوی موفقیت اساسی دارم برات
چه جالب. باید راجع بهش بیشتر بخونم. به نظرم این خصوصیات اشتباه رو باید به روش‌های علمی برطرف کرد یا کمرنگ کرد