بیشتر روزها خونه ایم. مدارس هم که تموم شد و واقعا سرگرم کردن بچه ها تو خونه خیلی خیلی کار سختیه. روزها در ظاهر آرومن ولی واقعا این بالا رفتن قیمتها شدیدا به من احساس ناامنی میده. گاهی فکر میکنم زمان جنگ هم همینقدر سخت بوده؟ من که بچه بودم و متوجه خیلی چیزا نبودم. سال نود که اولین خونه مون رو خریدیم تقریبا کل وسایل خونه رو هم عوض کردیم یعنی فقط فرشها رو نگهداشتیم. الان ولی باید شبها قبل از خواب بعد از دعا برای سلامتی خودمون برای وسایل خونه بخصوص وسایل برقی هم دعا کنیم تا خراب نشن!!! خدا به خیر بگذرونه
مادرهمسر هم حالش خوب نیست و من واقعا براش ناراحتم. نمیدونم این آلزایمر چیه انگار هرچند وقت یکبار یه قسمت از مغزش پاک میشه. وقتی میریم خونه اشون سعی میکنم با حوصله کنارش بشینم و به حرفهایی که خیلی جای فعل و فاعلش معلوم نیست گوش بدم و یه جواب مناسب براش پیدا کنم ولی واقعا نگهداری از یک بیمار آلزایمری خیلی خیلی خیلی .... سخته
لعنت به این اوضاع و گرونی...دیگه با شنیدن قیمتها واقعا نمیدونم چه واکنشی بدم
انشالله خدادشفاشون بده...پدر شوهرم کم کم داره همینطور میشه...خیلی بدِ عقل و ذهن ادم درگیر بشه..
خیلی سخته الی جون خدا کمکشون کنه
خدا به مادرشوهرت سلامتی بده. همه مریضیها سخته، کلا نگهداری از مریض خیلی سخته و من با گوشت و خونم حس میکنم.
از قیمتها که نگو، به درجه ای از خشم از این بی سامانی رسیدم که حد و حساب نداره...
یخچال ساید هشتاد و پنج تومن! مگه میشه آخه؟
آره واقعا خیلی سخته امیدوارم پدرت زودتر خوب بشن. نمی دونم گرونی تا کجا میخواد بره
فرناز من فک کنم نظراتم برات نمیاد اخه تو نظرات پست قبل برات نوشته بودم
اره منم خیلی این حسو دارم و از همه بیشتر غصه مهرو تمدید قرداد خونرو میخورم از کار جدیدی و نگرانیامم نگم
ولی تا اونجا که بشه سعی میکنم به روی خودم نیارم ولی ته دلم همش بهشون فک میکنم
تو اینروز ا فقط و فقط باید گفت خدا سلامتی بده و بس
برای مادر همسرتونم ناراحت شدم به نظرم حق این پدر مادرای مهربون نیس
ممنونم عزیزم پیغامت نیومده بود.امیدوارم همه مشکلات حل بشن